بی تواز فاصله دور دلم میگیرد
بخدا تا به لب گور دلم میگیرد
یار با این همه دیوار چه معنی دارد
در اتاقی خفه از نور دلم میگیرد
من یک لایه قبا را چه به حوری و بهشت
نزنین وصله ناجور دلم میگیرد
دلم میگیرد دلم میگیرد
روزگار این همه نامرد نمیدانستم
این همه آدم مزدور دلم میگیرد
لهجه مادریم زنده کن از عشق بگو
های ای کوروش و منشور دلم دلم میگیرد
آه مظلوم چه کافر چه مسلمان چ یهود
چه مسیحا چه منصور دلم میگیرد
دلم میگیرد
دلم میگیرد
لت و پار توام ای سبزه رخ همشهری
باز هم خنجر و ساتور دلم میگیرد
بس ک درحالت مستی به دروغ افتادیم
گاهی از خوشه انگور دلم میگیرد
شاعرم زخمی و دلتنگم و بی حوصله ام
گاه گاهی نزنم شور دلم میگیرد
دلم میگیرد دلم میگیرد