من از زندگی تو هوا ت خستهام
ازت خستم و باز وابستم

نگو ما کجا ییم که شب بین ماست
خودم هم نمیدونم اینجا کجاست

بیا با هوای دلم سر نکن
بهت راست میگم تو باور نکن
از این فاصله سهممو کم نکن
بهت خیره میشم نگاهم نکن

تو رنجیدیو دل ندادم بری
خودم رو فراموش کردم تو یادم بری

تو یادم بری زندگیم سرد شه
یهروز این پسر بچم مرد شه

ولی هر شب از خوابه من رد شدی
به هر راهی رفتم تو مقصد شدی

درست لحظهای که ازت میبرم
تحمل ندارم شکست میخورم

نمیشه تو این خونه پنهون بشم
بهم سخت میگیری آسون بشم

اگه پای من جاده رو برنگشت