من ذره و خورشید لقاح
تو مرا بیمار غمم
بیمار غمم
عین دوایی تو مرا

بی بال و پرم
در پی تو میپرم
خدا خدا 

بی بال و پرم
در پی تو میپرم
من که شده ام
من که شده ام
چو کهروایی تو مرا

ای دوست ای دوست
ای دوست به دوستی
قرینیم تو را 
هرجا که قدم نهی
زمینی تو را

در مظهر عاشقی
روا کی باشد
روا کی باشد
عالم تو بینیمو
نبینیم تو را

امروز منو
جام صبوحی در دست
می افتم و میخیزم و میگردم مست
با سرو بلند خویش
من مستمو پست

من نیست شوم
آه من نیست شوم
تا نبود جز ای هست
آه آخ امان