دلم برات تنگ شده
دارم دیووونه می شم
تا وقتی که نبینمت آروم نمی شم
بین ما هر دیواری باشه بر می دارم
فاصله عمرم که باشه کم نمی ذارم
بغض ترانه و دلم هر دو شکسته
چشام به در منتظر نگات نشسته
باور نمی کنم فراموشت شدم من
گواه دلتنگی من ترانه هامن
ای که بودی و هستی و موندی همیشه
کنار ترانه ی من
واسه ی موندن و خوندن از عشق و ستاره
تو شدی بهانه ی من
ای که بودی و هستی و موندی همیشه
کنار ترانه ی من
واسه ی موندن و خوندن از عشق و ستاره
تو شدی بهانه ی من
دیگه نه نمی خوام که ببینم نیستی پیشم
دیگه خنده ی زورکی سخته برام راضی نمی شم
دیگه دوری تو مثه سم چرا نمی فهمی
نذار حس کنم عاشق من نیستی و بی رحمی
دیگه بی پر و بالی برده امونم جونم
دیگه خنده ی زورکی سخته گلم نمی تونم
آره دوریتو عمریه هیچی نگفتم رو گردم
دیگه خسته شدم بس که تو خلوت شب مردم مردم
ای که بودی و هستی و موندی همیشه
کنار ترانه ی من
واسه ی موندن و خوندن از عشق و ستاره
تو شدی بهانه ی من
ای که بودی و هستی و موندی همیشه
کنار ترانه ی من
واسه ی موندن و خوندن از عشق و ستاره
تو شدی بهانه ی من