دلم شکست کجایی که نوشخند زنی
به یک اشاره دلم را دوباره بند زنی

دوباره وصله ای از بوسه های دلچسب
بر این سفال ترک خورده ام به چند زنی

دلم شکسته دل دوستان شکسته مباد
کسی چنین که منم از زمانه خسته مباد

وطن تویی و غریب آن که از تو دور افتاد
به روی هیچ کس آغوش دوست بسته مباد