توی جاده تک و تنها
یه مسافر توی شبها
کوله بار غم رو دوشش
صد هزار قصه تو گوشش

نمیدونم که کجا بود
نمیدونم به کجا رفت
فقط اینجا رو نمی خواست
بی صدای بی صدا رفت
بی صدای بی صدا رفت

رو تنش گرد مصیبت
توی مرداب حقیقت
طعم تلخ یه جدایی
اونو با غم داده عادت
دستای سرد و سیاهش
چشمای مونده به راهش
یه کسی بوده که رفته
زندگی شده تباهش

نمیدونم که کجا بود
نمیدونم به کجا رفت
فقط اینجا رو نمیخواست
بی صدای بی صدا رفت
بی صدای بی صدا رفت