پشت من مثل یه کوهو قهرمانه من تو بودی
واسه من سنگ صبورو شونه ی امنم تو بودی
جای خالیت پر نمیشه عطر تو گرفته خونه
نیستی و قناری از غم واسه تو آواز میخونه
چه غریبم چه غریبم مرهم زخمام تو بودی
پدر از تو جون گرفتم تو ازم جدا نبودی
پره حسرتم تو رفتی شوق دیدار تو دارم
بیقرارم از نبودت جون راه رفتن ندارم
سایه تو رو سرم نیست خونه بابایی نداره
آسمونه دل یه ماهو یادگاری جا میزاره
جهانم بی تو زیبایی نداره
پدر بی تو چشام نوری نداره
دلم تنگه نگاهه خسته ی تو
چه شیرین بود صدای خنده ی تو
خداحافظ پدر تنهای تنهام
صدام غمگینو بارونیه چشمام
چراغ خونمون تاریکو خاموش
نرفتی از دل و یادم فراموش