پدر ای وجودم از تو قدرت و توان گرفته
ای که از دم نفسهات هستی من جان گرفته

پدر ای که از تو جاری خون زندگی تو رگهام
ای که از نور دو چشمت نور زندگی به چشمهام

پدر امروز به پاهام دیگه راه رفتنی نیست
جز دریغی روی لبهام دیگه حرف گفتنی نیست

پدر پیچ و خم راهم نمیخوام بیراهه باشم
گل سرخ آرزوهام توی فکر غنچه باشه

رفتی و نشد که باشی تا ابد چراغ راهم
من به سیل نامرادی نشدی تو تکیه گاهم

پدر دست یاری تو اگه دستهامو نگیره
کوره راه رفتن من مثل شبهام میشه تیره