راه میرم وقتی که بارونه
زخمی که بهم زدی دلم میخواد تازه بمونه
تا فراموشم نشه که عاشقی تهش جنونه
میخندم به عذاب و دردم
این همه ساده نباید حرفاتو باور می کردم
من مقصرم هنوزم همه جا پی ات می گردم
من دردام بی شماره
تنهاییم ته نداره
تو از من چی میونی
من جوری ضربه خوردم
راه میرم ولی مردم
تو اصلا چی می دونی
غمگینم شبیه پاییزم
هر دفعه یادت می افتم بی هوا بهم میریزم
خودمو گم میکنم بی توتو این آه غلیظم
دلگیرم ولی دوست دارم
وقتی که دلم میگیرهشونه هاتو کم میارم
قطره قطره غرق میشم تو گریه ی بی اختیارم