پویا

وقتی که حق هنوز تو چنگ ناحقه
وقتی که روز و شب تاریک مطلقه
وقتی که مادرم هی آه میکشه
شب چادر سیاه رو ماه میکشه
وقتی دل پدر یه چند سالیه
از غم پره ولی دستاش خالیه

حامد فرد

وقتی دنیای دورت ظاهرا قاتله
انسانیتم خیلی وقته باطنا باطله
خستگی تو چهره ها کاملا واضحه
ایران مرد بده غالبا فاتحه
وقتی فقر و فساد جامعه واسه تو معنا نداره
هرکی میاد و رییس میشه و برنامه واسه فردا نداره
وقتی همه به فکر اینن بمونن اگه نفت داره پیشت
وقتی ایران تو شوک میره و تجاوز به یه هفت ساله میشه
خودمونو به یه در دیگه زدیم ولی دلیلی که درد داره اینه
وقتی وجدان نداری و راه مفت خوری از راه دینه
آمنه چشاش سوخت و قربانی اون اسید پاشیه
وقتی آتنا کشته میشه و توی اخبار نرید حاشیه
ایران مرد لاشخورا تن به تنن تو جنگ فرصت
ایران مرد لاشخورا میزنن به سینه سنگ قدرت
ایران مرده دیگه مرد آره ایران یه پاش زیر درده
ویران شده که جوونی نیستو ایران یه مشت پیرمرده
وقتی رسانه میگه کلی نشر دروغ
اونور پدری از بدهی کلیه شو فروخت
وقتی میبینی تو زندانه هرچه مرده
صفر اختلاسو نمیدونی در چه حده
آری ایران من مرد و دیگه جونی تو مرده نیست
وقتی که دیگه حتی نونی تو سفره نیست
وقتی که به جای نون میگن خونو به جون بلیس
نگاه بچه بهت میگه بابا بمون بایست

پویا

مثل چروک رو دست یه پیرمرد
مثل یه نقشه از جغرافیای درد
مثل یه بچه که تنها بزرگ شد
اونقدر کار کرد تا اینکه گرگ شد
خستم مثه کسی که زندگیشو باخت
اونکه همیشه سوخت اونکه همیشه ساخت
حتی خدا منو یاری نمیکنه لبخند میزنه کاری نمیکنه

حامد فرد

دزد ایران من بردو پس ایران من مردو
از ایران من ایمان من ویرانه گر خوردو
چه خوب بود احترام بذارن ایمان هر قوم رو
نه واسه یه دیش بالا برن دیوار مردم رو
صبح پارتی بازی و شبا هم که میدی خوراک ویسکی
تو هم یه روزی میری و سرکوب میشی خدا که نیستی
بدون این مردم درسو پس دادن و خام قبلی نیستن
این مردم قصد و مست دارن رو خان بعدی بی شک
ببین بارونه کارتون خوابه زیر کارتون خیسه
کارش چیه توی زباله میگرده پی کارتون و کیسه
یه مشت میوه های گندیده رو ورمیداره واسه زنو بچه
منو تو هم میدونیم که خیلی عوضیه رسم زمونی گرچه
ببین منو تعطیلیمو تو باید آقازاده باشی در کل
اونوقت پارتی بذار و بزن بی خونواده حاجی الکل
باید امید داشت و فکر کرد تا که درد درونت قطع شه
منو تو هم میدونیم که خیلی عوضیه رسم زمونه گرچه
آری ایران من مرده وقتی تو مشت بیگانم
وقتی یه عده شدن ضد کوروش و ایرانم
وقتی مردم این روزا به جون هم سوارن
وقتی مردم این روزا دیگه نون شب ندارن
آری ایران من مرده به بیگانه برخورده
از ایران من ایمان من ویرانه گر خورده
وقتی مردم این روزا مثل بیمار سرخورده
خراب روزگارن گویی دیوانه سنگ خورده

پویا

خستم مثه کسی که زندگیشو باخت
اونکه همیشه سوخت اونکه همیشه ساخت
حتی خدا منو یاری نمیکنه لبخند میزنه کاری نمیکنه