از فال من تا خواب چشمات
ابری و رعد
کابوس من گرداب چشمات
از این به بعد
دیوار درد بی پرده هر شب هم خوابمه
حسی که برمیگرده هر شب تنها غمه
اون خاطرات تقویم ما شد از روزگار
هیچوقت نگفتم اشتباه شد حتی یه بار
میلاد ما توو جشن بارون کی یادشه
کی باورش میشد برامون عادی بشه


من آرزو نکرده شمع ها رو فوت کردم
نگفته هام کم نیست اگه سکوت کردم
من موج عشقم اما پایان موج خاکه
وقتی سیاهه فالم خرابه حال و آینده
ندیده ترسناکه
میسوزم و این سوز پائیز میسازتم
هم جنسمه هر روز پائیز پر طاقتم
میرم ولی پای پیاده تنهاترین
تقدیر من تعریف باده بی سرزمین