تو رفته اي و پس از تو
مرا نمانده اميدي
رسيده جان به لب اما
به داد من نرسيدي
چگونه از تو بگويم
غم تو بسlته دهانم
نه ميتوان پي ات آمد
نه اينكه بي تو بمانم
تو در شب تارم چو مهتابی
بهانه ی شب های بیخوابی
کدامين سحر از کدامین راه
به بخت سیاهم تو میتابی
مرا نشانه ای از تو
نمانده در شب و روزم
چگونه بی تو نمیرم
چگونه بی تو نسوزم
تو آن که میزند آتش
به دل دو چشم خمارش
من آن که خاطره هایت
کنون شده جوبه ی دارش
تو در شب تارم چو مهتابی
بهانه ی شب های بیخوابی
کدامين سحر از کدامین راه
به بخت سیاهم تو میتابی