تهران جنگ خورده از مهدی فتوحی
بغلم کن که شکستم مثله یه شیشه ی سنگ خورده
بغلم کن بغلم کن تو دل تهران جنگ خورده
بغلم کن که نبودنت دمار از روزگار من درآورده
بغلم کن وسطه بارون بمبارون بغلم کن
تو دله آزادی تو زندون بغلم کن
لا به لای بوسه های گمشده با چشم گریون
پشته سرم تاریخه خسته س
روبروم درای بسته س
توی سینم قلبمه خمپاره خورده
روحی نمونده تو تنم یه شاعر بی وطنم
شاعری که چند قرنه مرده
پشته سرم تاریخه خسته س
روبروم درای بسته س
توی سینم قلبمه خمپاره خورده
روحی نمونده تو تنم یه شاعر بی وطنم
شاعری که چند قرنه مرده