عد عمری آمدی ببین که بر
سرم نزد خیال عاشقی دگر
تو رهسپار راه آرزو شدی
حال آمدی خوش آمدی چه بی خبر
اینه حالمبعد تو
بی قرارم بمان که از
دوری تو شکسته س جهانم
مرا به حال من رها نکن مرو تویی تمام جان من
بدون عطر تو چه بی نفس شده ببین هوای خانه ام
مرا به حال من رها نکن دگر بمان تو ای نگار من
برس به داد من دوباره رنگ و رو بده به روزگار من
بمان کنارم که شد این هوا بعد تو
هرشبش باد و طوفان و باران
رفتی و خسته شد این دل از دست خود
رفتی و پشت در خنده جا ماند