بی همگان به سر شود
تویی قرار من حسین
بی تو به سر نمی شود
دار و ندار من حسین
بر تربتت سر می نهم
ای خاک کوی تو شفا
مهر تو تار و پودم و
ذکر تو بر دردم دوا
با یاد خشکی لبت
جان دادنت در خاک و خون
می سوزم و دل می رود
از داغ تو سمت جنون
سلام بر شیب الخضیب
سلام بر خد التریب
سلام ای دور از وطن
سلام آقای غریب
سلام ای خون خدا
سلام شاه سر جدا
سلام ای صد پاره تن
سلام بر کرب و بلا
ای خامس آل عبا
فرزند زهرا و علی
آقای خوبان بهشت
ای نور دیده ی نبی
ای کشتی نجات ما
یا لیتنا کنا معک
می خوانمت با اشک و آه
مولای من صلی علیک
با تو چه کردند اشقیا
شرمنده از روی تو آب
آه از دم آخر که شد
محاسنت از خون خضاب