شغال از محمدرضا منصوری
در خواب می بینم تورا
از من خیالم را نگیر
با ترس حالم را نپرس
با اشک حالم را نگیر
با این نبودن ها به عشق
بی اعتمادم کرده ای
جز اشک چیزی دیده ای
هر بار یادم کرده ای 
جز غم چه می نامی بگو
دلتنگ بی دیدار را
تو ساختی دور من این
زندان بی دیوار را
راحت کن از دنیا من
از زندگی بیزار  را
این زخم ها آزده اند
این قلب بی آزار را
تو بی خبر می مانی از
حال دل آشفته ام
از من چه می ماند به جز
دلشوره ی ناگفته ام
هر روز صد بار از لب
این پرتگاه افتاده ام
من بارها مردم نترس
شلیک کن آماده ام
جز غم چه می نامی بگو
دلتنگ بی دیدار را
تو ساختی دور من این
زندان بی دیوار را
راحت کن از دنیا من
از زندگی بیزار  را
این زخم ها آزرده اند
این قلب بی آزار را