رقصای آخر برگ بی جون
کندن از شاخه ی نا امیدی
رد شدی له شدم زیر پاهات
دیر به داد دل من رسیدی
مزه ی شادی از زندگیم رفت
بس که چشم انتظار تو بودم
شادی هم شادیای قدیمی
مثه وقتی کنار تو بودم
مثه بوی نمابرگ پاییز
که توو دلم بی تو جایی نداره
عاشق ابرو بارونم اما
بی تو بارون صفایی نداره

بی تو بارون صفایی نداره
بی تو بارون که بارون نمیشه
نیستی از خونه بیرون نمیرم
خیس بارون شم از پشت شیشه

رفتی و شهر خاکستری شد
آسمون هم میخواد کم نزاره
گرد مرگ و میپاچه توو کوچه
غم یه شهر رو سینم سواره
سرنوشتم مثل قطره ای که
آخرش از خودش خسته میشه
دست ابرو رها کرد و گم شد
بی هدف میخوره روی شیشه
انگار آخرین صحنه ی زندگیشه
تازه فهمید به این سادگی نیست
زنده بودن فقط توو خیالات
اینکه اسمش دیگه زندگی نیست

بی تو بارون صفایی نداره
بی تو بارون که بارون نمیشه
نیستی از خونه بیرون نمیرم
خیس بارون شم از پشت شیشه

بی تو بارون صفایی نداره
بی تو بارون که بارون نمیشه
نیستی از خونه بیرون نمیرم
خیس بارون شم از پشت شیشه

بی تو بارون صفایی نداره
بی تو بارون که بارون نمیشه
نیستی از خونه بیرون نمیرم
خیس بارون شم از پشت شیشه

بی تو بارون صفایی نداره
بی تو بارون که بارون نمیشه
نیستی از خونه بیرون نمیرم