صدای پا نبود صدای تق تق شکستن تو بود
غروب خسته بود که من سرم هنوز رو دامن تو بود
صدای پای تو که توئ راهرو زبونه می کشید
تمام روحم برای دیدنت به خونه می کشید
به مادرم بگین قفس شکسته و پرنده پر زده
به مادرم بگین بهار اومده جوونه سر زده
ی درد مطمئن مفاصل من کلافه کره بود
تمام وزنش به شونه های من اضافه کرده بود
غروب رفته بود غروب توی مه غروب توو غبار
غروب بی قرار غروب روسیاه غروب بی پناه
به مادرم بگین هنوز خنده هاش روو سر جهازشن
به مادرم بگین هنوز گریه هاش توو جانمازشن