لبخند تو را به دنیا ندهم
با عطر هوایت به رویا بروم
وقتی که تو باشی دل آرام شوم
جانم تو بخند که آرام شوم
من عاشقه چشمان سیاهت شوم
دلبسته ی آن طرز نگاهت شوم
آنقدر که رخسار تو زیباست مرا
دیوانه ی خود کرد هر بار که دیدم تو را

تو شدی جسمو جان من
گل مهربان من تو شدی بهار من
من به تو دل دهم که چون
برسم به قلبه تو بشوم فدای تو
تو شدی جسمو جان من گل مهربان من تو شدی بهار من
من به تو دل دهم که چون برسم به قلبه تو بشوم فدای تو

خوشم با تو چنان مستم
من عاشقه آرامش چشمان تو هستم
چقدر خوبه که تو هستی
معشوقه ی من نیمه ی جانم تو هستی
به عهدی که به هم بستیم
هرگز نگذارم که تو از من برنجی
که من با تو پر از شوق
با هر نفست چاله ی خندت به این دل نشستی

تو شدی جسمو جان من
گل مهربان من تو شدی بهار من
من به تو دل دهم که چون
برسم به قلبه تو بشوم فدای تو
تو شدی جسمو جان من
گل مهربان من تو شدی بهار من
من به تو دل دهم که چون
برسم به قلبه تو بشوم فدای تو