هوا از اینکه ابری تر نمیشه
نگاه کن بارونو از پشت شیشه
هوا از صبح انگار که غروبه
اگه برفم بباره خیلی خوبه
مث برفی چقد کم دارمت من
من اشکی چقد میبارمت میباره
میون اینهمه زخمای کاری
بگو با من کجای روزگاری
بهت فکر میکنم توو هر دقیقه
غمت با من یه عمره که رفیقه
چقد این حس تنهایی عمیقه
تو نور دم صبح آفتابی
از اون عشقای ناب تو کتابی
مث فیلمای قبل انقلابی
دلم توو عشق تو سوخت به عشق تو تمام قلبشو دوخت
دلم توو حالو هواش قبل تو از این غما که نداشت
شبیه بچگیام یه دنده ام با هیشکی راه نمییام
ببین چه جوری خودم به دست
تو تیکه تیکه شدم
تو آرامش این شهر شلوغی
به زیباییه شعرای فروغی
تو بازیای بهروز وثوقی
تو ربع پرده های توو ستاری
دلیل این صدای غصه داری
دلم توو عشق تو سوخت
به عشق تو تمام قلبشو دوخت
دلم توو حالو هواش قبل تو از این غما که نداشت
شبیه بچگیام یه دنده ام با هیشکی راه نمییام
ببین چه جوری خودم به دست تو تیکه تیکه شدم