کعبه دل را زیارت کرده با سعی وصفا
درضمیرجان خود گویی صفا دارد شهید
دانی از بهر چه جانبازی کنددر راه دوست
چون طواف کعبه را در کربلا داریدشهید
گرچه در گرداب خون خوابیده آرام خموش
بانوای نینوایی بس نوا دارد شهید
این نه خونست ای برادر بر لب خوشکیداش
برلب خون رنگ خود آب بقا دارد شهید
پیکر عریان او درخاک و خون افتاد است
ازشرف برجسم خود خونین قبا دارد شهید
تا مس ناقابل خود را بدل سازد به زر
در رگ دل جوهری از کیمیا دارد شهید