فکر کردی خوب زدیو رفتی
لابد الان فکرت آرومه
قسم به این تهران زخمی
کل کشورت موشک بارونه
اصلا فرقی نداره کی هست
یا کی نشسته و پشت میزه
مهم اینه جای خون مردم تو رگاشون ارق وطن ریخته
من به چش دیدم جیب خالیه جوونارو
ترس تو چشم کودک کارو
تنهایی و زخم تهرانو
تویه خوابش بود کودکی که زیره
آوار موند جایه خونش رو دیوارا موند
آرزوهاش زیر خاک جاموند
شاید این تاریکی تش نوره
دل غمدیدمون چه صبوره
خستم از سکوت خیابون
انگاری توی شهر پره خونه
توی خوابش بود
کودکی که زیر آوار موند
جای خونش رو دیوارا موند
آرزوهاش زیر خاک جا موند