منم تهران که دلتنگم واسه بوی قدم هاتم
تو رفتی و هنوزم با خیابونام سر راتم
قدمات توی هر کوچه هنوزم شعر مینويسن
تو رفتی و خیابونا از این اشکام چقدر خیسن
پر از کافه پر از شوق رسیدن ها
پر از عشقو پر از خواهش پرم از فصله آرامش
رسیدی توی این رویا قدماتو هنوز دارم
واسه شب های رویایی تو رو تنهات نمیزارم
اگرچه بی وفایی تو که رفتی و دیگه نیستی
مثل اون روزا که بودی هنوزم منکه بیدارم
تو از شهری رسیدی که من از اون قصه ها دورم
یه چتر و نم نم بارون صبورم گرچه که دورم
واسه فصل های بی کافه هنوزم آرزو دارم
هنوزم زنده ام با عشق تو رو دارم تو رو دارم
بزن بیرون از این خونه بیا توی خیابونا
بببن من خیلی دلتنگم و میباره بارونا
منم تهران همون شهری پر از گل های رنگارنگ
هنوزم خاطره دارم هنوزم عاشق و دلتنگ