هوای خونه دلگیره
تو که نیستی پریشونم
ببین بعد تو یک روزم
توو این خونه نمیمونم
نمیپرسی چرا هر شب
چقدر طولانیه پرسه م
شاید فهمیده باشی من
از اینکه نیستی میترسم

راهی که من رو سمت تو
میکشه بیراهه که نیست
هر جای راه رفتنی
تو رو به عاشقت بایست
بیا و پرسه هامو باز
دچار اضطراب نکن
شبهای این دیوونه رو
محتاج قرص خواب نکن

تموم کوچه های شهر
منو بی تو نمیشناسن
نبودی و ندیدی که
چه کرده رفتنت با من
همه میگن که دیوونه ست
شاید راهش رو گم کرده
ولی عاشق تو بی تو
به خونه برنمیگرده

راهی که من رو سمت تو
میکشه بیراهه که نیست
هر جای راه رفتنی
تو رو به عاشقت بایست
بیا و پرسه هامو باز
دچار اضطراب نکن
شبهای این دیوونه رو
محتاج قرص خواب نکن