یه خیابون یه درخت یه تا نیمکت همه وقت
خیلی دلتنگ توئن شوو و حتی ناخوون
شاوا او لحظه ای که گذرت ایرا اکیت
لحظه ای که چشمونم نه خدا زبونم
بند اتا ام بگینن آرزوشو همینن
گپ دلتنگی مزن عزیزم موقعی نن
ایخیابان و درخت خاطرشو بشه تخت
همی روز و مه اتام روی نیمکت سرجام
انینم وا دل خش چشم براه او رو بش
دلم دلم دلم دلم چشم براهن که بلم بنینت مقابلم
هنو هنو هنو هنو شاید موقعی نبوت ولی مه اتام یه روز
بدو از نو با هم آشنا بشیم
از نگاه هم خجالت بکشیم
ایدفه تو یک قدم جلو بنس
جای ساعت اسم مه ازوم بپرس
بی مه قول هاده صبا صبح سروقت
چشم براهم بشی زیر ایدرخت
قول ادم ادببینم وا روی باز
خاطرات تازه ای مهه نیاز
خاطرات بد و تلخت بکه لرد
مه اتام فقط تو زودی بربگرد