ای امیر بی نظیر کائنات
ای زلال اشک تو آب حیات
مادرت گفته به تو الماس من
جان تو جان حسین عباس من

من تمام عمر نامت برده ام
روزی از خان کرامت خورده ام
معرفت پیش تو قد خم می کند
سجده بر سالار عالم می کند

سرو بالا قامت ام البنین
در میان نیزه های آتشین
ای به پای مهربانی سوخته

عالمی را درس عشق آموخته
ماه زیبای بنی هاشم ببین
گشته ام آواره ای خلوت نشین
ای امید لحظه های ناگزیر
ساقی بی دست دستم را بگیر

دست بی دستان گرفتن کار توست
دستگیرم بودی از روز نخست
با که گویم شوق و شور من تویی
مهربان سنگ صبور من تویی

ساقی لب تشنه تا روز ابد
آب از رویت خجالت می کشد
ای که دل در دام عشقت شد اسیر
ساقی بی دست دستم را بگیر