بی تو مثل یه دریام
که غرقم تویه دردام
خستم از این همه بغض بی سرانجام
غمت تنهاترم کرد
رفاقت کن و برگرد که از تو جز خودت چیزی نمیخوام

من لبه ی پرتگاهمو غربت یه بی راهمو
تو حواست نیست
غم دائما دنبالمو
حرف یه شهر حالمو تو حواست نیست
تو حواست نیست

مثل پنجره ای کهنه وا میشه روبه دیوار
یا عکسی خاطره انگیز که جا مونده زیر آوار
دلم خیلی گرفته من از خودم که بی چشمات
تو زندگیم فقط مردم
منی که خودمم گاهی بی تو به جا نیاوردم
دلم خیلی گرفته

من لبه ی پرتگاهمو غربت یه بی راهمو
تو حواست نیست
غم دائما دنبالمو
حرف یه شهر حالمو تو حواست نیست
تو حواست نیست