یکی که درک نشد هنوز تو این شهره
کم نیاورده و رویاش قشنگه
با این که میکنن اونا بهش حمله
اما نمیترسه اون آماده جنگه
ولی دلش شده دیگه دپرس
بی هوا تاپ تاپ هی استرس
بی انگیزه بی امید فیس حس
شادی نمیاد تو تکس دپ ورس
با این که شکستم میرم جلو
میزنم آخرش ببین گلو
هرکیم نمیمونه میگم برو
این لعنتی تنهایی رو بلده برو
بعضی وقتا حسی نیست سکوت میکنی
دپرسی نمیری تو بیرون میمونی
هدفون تو گوشته باهاش میخونی
مشکلا مثل کوهن جلوت میدونی
پیاده سیگار رو لب قدم زنون
مستقیم میری جلو خیس زیر بارون
نمیدونی کجا فقط میری جلو
آدماهم هولت میدن بخوری تلو
بریدم از تو و اینو اون داغونو خستم
من سردم دیگه باهمه آدمای دورم سردم