بارون پائیز میزنه نم نم
تا رد پاتو بشوره کم کم
از اشک چشمام چیزی نمونده
عطرت منو تا اینجا کشونده
بودن با تو لمس سرابه
ساحل قلبم پر اضطرابه
با خاطراتت همخونه میشم
میدونم اینبار دیوونه میشم
شاید یه روزی شاید یه جائی
دنیارو توی چشمات ببینم
باور نداری بی نور چشمات
من بی چراغی بی سرزمینم
یلدای موهات فصلی نداره
موجارو یاد ساحل میاره
گرمی دستات هرم نفسهات
پایان خوب این انتظاره
بارون پائیز درمون نداره
درگیر اشک بی اختیاره
دلبستن من به خاطراتت
پایان تلخ این روزگاره
پاین تلخ این روزگاره