چه مادرانه مرا
به تن گرفته تنت
به خواب می بری ام
کنار پیرهنت

از آسمان چه خبر
نشانه ای بفرست
برای زندگی ام
بهانه ای بفرست

تو پر کشیدی و من
بگو کجا بروم
صدای پای تو را
هنوز میشنوم

منم و عاقبت
دلی که تنگ تو بود
و دست بی رمقی
که زیر سنگ تو بود

شکوه مادری ات
نگاه آخری ات
و عطر روسری ات
هنوز مال من است

رسیدم آخر خط
پس از تو تا به ابد
چه زخم ها که فقط
به روی بال من است

تو زیر خاکی و من
قسم به بغض گلوم
به چشمهای ترم
به هرکجا برسم
دعای خیر تو هست
هنوز پشت سرم

شبیه اشک غمی
به روی گونه ی من
اگر روانه شدی

به هرکجای جهان
رسیده ای بدان
که جاودانه شدی

شکوه مادری ات
نگاه آخری ات
و عطر روسری ات
هنوز مال من است

رسیدم آخر خط
پس از تو تا به ابد
چه زخم ها که فقط
به روی بال من است