من که تو آسمون تو حتی ستاره ندارم
کجا برم که بی تو من یه راه چاره ندارم
عشق تو مثل آتیشه خودت ولی کوه یخی
عشق تو عشق آخره عشق دوباره ندارم
تو که خودت ستاره ای یا که یه راه چاره ای
اگه ازم جدا بشی همون عشق دوباره ای
نگو ستاره گم شده تو آسمون تار من
نگو پرنده کشته شد با زخم های شکار من
منی که با ترانه هام لحظه به لحظه با تو ام
نگو نموندی تا ابد تو هر نفس کنار من
این که می گم بهانه نیست بهانه عاشقانه نیست
بدون که عاشقی فقط نوشتن ترانه نیست
من که تو آسمون تو حتی ستاره ندارم
کجا برم که بی تو من یه راه چاره ندارم
عشق تو مثل آتیشه خودت ولی کوه یخی
عشق تو عشق آخره عشق دوباره ندارم