نیستی از حسام بیگی
گمشدم باز تو خاطراتت
گفته بودم این دل من سر به راته
گمشدم باز محو نگاهت
کاش میشد نرفته بودی این روزا حیف
بی قراری می کنم حالی به حالی میشم
نمیدونم که کجایی باز روانی میشم
فکر اینکه با یکی ستاره میشماری
کافه ها رو دونه دونه از تو خالی می کنم
نیستی و آروم داره اشکامو خواهش می کنه
نیستی و بوی عطرت نوازش می کنه
نیستی و عکسای تو منو داغون می کنه
نیستی و جای خالیت کلافم می کنه
هر چی میزنم یادم بری یادم بره چشمات
خون میشی میری تو رگهام اینجایی انگار
انگار دوباره فکر تو پر می کنم
در رو نداره فکر تو زیبای جذاب